انسان دو زندگی دارد زندگی مادی و موهوم که ناپاک است یعنی آلوده به مرگ است و محو می شود و زندگی معنوی که واقعی است و به مرض مرگ آلوده نمی شود و زندگی جاودانه است.
زندگی پاک زندگی بدون جسم است یعنی دراین زندگی جسم نوعی تجسم است و انسان در یک جهان روحانی سیر می کند یا جهان سیال و دینامیک که همه چیز تازه می شود و عمر اشیاء هر چقدر زندگی پاک تر باشد کمتر و کمتر می شود تا جائیکه همه چیز لحظه ی تولد و لحظه ی مرگ در یک زمان است . و یا تولدی و مرگی وجود ندارد همه چیز بوده و هست و خواهد بود.
نوشته هات رو خوندم دوست دوست خوب
.
خوشحالم که کسی هستی که دوست نداره به پوچی و بیهودگی سیر کنی.
تبریک میگم بابت این خصلت خوب.
آدمای شبیه به تو زیاد نیستن... هرچند احتمالا احساس تنهایی میکنی اما ارزشش رو داره
من از نوشته هات لذت برم و استفاده کردم
سلام
اتفاقا دو ر و برم شلوغ است و ارتباطات فراوان البته در نت به خلوتگاه پناه می برم.
که البته اون زندگی ِپاک ِبی جسم برای ِپس از مرگ است
نه قبل از مرگ
نه؟
سلام
آن زندگی پاک همین جاست اما ما معتاد این زندگی شده ایم و دل کندن از آن دردآور است. مانند معتاد به مواد که هر چند رنج می برد اما نمی تواند ترک کند .