والعصر

بسم الله الرحمن الرحیم  

والعصر ان الانسان لفی خسر الا الذین امنوا  ....

خداوند قسم می خورد به زمان که زمان عمر انسان در حال کم شدن است مانند یخی که دارد آب می شود و کوچک و کوچکتر تا نابودی اما.... 

یک عده که ایمان به خدا دارند عمر آنها جاودانه است و نمی میرند. 

مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّن ذَکَرٍ أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیَاةً طَیِّبَةً  (نحل 97)

هر کس از مرد یا زن کار شایسته کند و مؤمن باشد قطعا او را با زندگى پاکیزه‏اى حیات [حقیقى] بخشیم  

ایمان به انسان یک زندگی می دهد که از جنس زندگی دنیوی نیست و آلوده به مرگ نمی شود و لذا عمر مادی هر انسانی ذوب و محو و نابود می شود اما مومن همزمان بطور موازی از یک زندگی پنهانی و پاکی برخوردار است که مرگ پذیر نیست 

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اسْتَجِیبُواْ لِلّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاکُم لِمَا یُحْیِیکُمْ  (انفال 24)

اى کسانى که ایمان آورده‏اید چون خدا و پیامبر شما را به چیزى فرا خواندند که به شما حیات مى‏بخشد آنان را اجابت کنید  

 رسول خدا هم ماموریت دارد که انسان ها را زنده کند و به آنها یک زندگی اضافی بدهد که با نابودی زندگی سراب گونه ی دنیوی آن زندگی ادامه دارد  

خبرهای انحرافی

خبرهای دنیا بیشتر جهت منحرف شدن بشر از خبرهای مهم آخرت است  

خدایا به وسیله ی دوستانت ما را به خبرهای آخرتی و باطنی علاقه مند کن

عرض زندگی

می گویند زندگی هم طول و عرض دارد و بعضی ها طولشان زیاد است اما کم عرض است یعنی کمیت زیاد و کیفیت کم . 

اما بعضی عمر زیادی نمیکنند اما کیفیت آن خیلی بالاست یعنی عرض زندگی مهم است مانند ابن سینا. 

اگر زندگی فقط رفت و آمد بین دستشویی و آشپزخانه باشد معلوم است زندگی سطح پایین است. 

زندگی وقتی کیفیت دارد که انسان زندگی را با تمام وجود حس کند عشقی و ایمانی و عرفانی و هدفی و رقص و سماعی و نشاط و وجدی و ...... 

زندگی با صالحین

ایمان البته درجه داره و احتمالا کسانی زنده هستند که ایمان کامل دارند و به درجه ی شهود می رسند و  دنیا را می گویند میدان بازی است و ما هم بازیگر و البته مومن واقعی میتواند هم بازیگر باشد و هم کارگردان و کارگردان زندگی دائمی دارد نسبت به بازیگر زیرا بازیگر با تمام شدن نقش او از بین می رود ولی مومن تبدیل به کارگردان و یا مشاهده گر می شود.

زندگی دوم

زندگی دوم از منظر ما زندگی در عالم خیال است به باور ما این جهان درون جهان خیال است و نام آن را باید گذاشت سایه ی خیال. 

جهان مادی بدون خیال بی معنا می شود یک جهان مرده و هیچ است . 

مرگ رفتن به زندگی دوم است بدون این که توانایی برگشت به زندگی اول داشته باشیم و یا.....  

مرگ رفتن از ظاهر به باطن است و هر کس که بتواند اینکار را بکند به نوعی مرده است مانند خواب و مستی و نشئگی و توهم .....