استغفار

ساعت یک ونیم شب است خوف و توبه  

کودک درون مرده است باید او را زنده کنیم. تا خنده ی شیرین بر لبانمان نقش بندد 

مستی را عبادت بشماریم مگر نه اینکه طباطبایی می گوید پرستش به مستی است  

خدایا ای معبودا من گنه کارم مرا ببخش  

میدانم که گنه را هم تو خواستی مگر نه اینکه علی بزرگ می فرماید دردعای کمیل که ای خدا تو این حکم را جاری کردی تا من هوای نفسم راتبعیت کنم 

اللهم اغفر لی الذنوب التی تنزل البلاء 

اللهم اغفر لی الذنوب التی تحبس الدعا 

اللهم اغفر لی الذنوب التی تهتک العصم 

اللهم اغفر لی کل ذنب اذنبته 

علی معصوم است و بی گناه اما می گوید من گنه کارم و کثرت شهواتی و غفلتی 

زندگی بدون حس

چقدر میترسم زندگی را حس کنم زیرا حس کردن زندگی مساوی مردن ego یا خود . من معتاد شده ام خود را حس کنم تا زندگی 

Ego is hell  

میگند خود  جهنم را میسازه و بی خودی بهشتو 

پس اونچه جهنم را از بین میبره شراب بی خودیه  

"هر نفسی که با خودی بسته ای ابر غصه ای " این رو مولانا میگه البته خود نام دیگه ای هم داره و اون دیو و شیطانه . 

گر تو تاریک و ملول و تیره ای  

دان که با دیو لعین همشیره ای 

دیو لعین : خود

لباس نو

 زندگی کهنه

می گویند اگه میخواهید لباس نو بپوشید ابتدا باید لباس کهنه را دربیارید . درسته 

همچنین اگه میخواین روی وایت برد چیز تازه ای بنویسید نمیشه روی نوشته های قبلی نوشت بلکه ابتدا باید قبلی ها را پاک کرد تا نوشته ای تازه نوشت . 

مرگ هم همچین چیزیه یعنی خدا میخواد زندگی و لباس جدیدی به ما بده  ابتدا باید لباس و زندگی کهنه را دور انداخت تا لباسی جدید را و زندگی نو را تجربه کرد. 

روز نو مستلزم خوابیدن است و زندگی نو مستلزم مردن !!!!!

زندگی مجازی

مولانا واقعا انسان رو می میراند و زنده می کند .  

او می گوید این جهان (منظور جهانی که فکر می کنید) درون جهانی است که در خواب می بینید . یعنی وقتی در جهان رویایی بخوابیم در خواب دوم جهانی را می بینیم که دنیاست . 

یعنی چه؟ 

یعنی این که مولانا می گوید اگر شما در خواب ببینید پای شما قطع شده خیلی ناراحت می شوید و اگر بفهمید که خواب می بینید دیگه ناراحت نیستید زیرا همه چیز خواب و خیال است.  

پس قضیه ی گور  و قبر چه می شود .؟؟ 

باز مولانا می گوید شما مرده را در گور می بینید اما کورید زیرا گور در مرده است  

بس بدیدی مرده اندر گور ، تو                              گور را در مرده بین ای کور ! تو  

ما نسبت به جهان رویایی مرده ای بیش نیستیم و گورهم در وجود مرده ی ماست .

مستی

هوالحی  

وَجَاءتْ سَکْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ذَلِکَ مَا کُنتَ مِنْهُ تَحِیدُ  (ق 19) 

سکره الموت یعنی مستی مرگ ! 

حال چرا از مستی شراب نمی ترسیم اما از مستی مرگ می ترسیم؟؟