به نام خدا
دنیا جهان خارج نیست بلکه درونی ترین جهان دنیاست و دنیا یک واقعیت خارجی نیست بلکه ذهنیتی ازجهان واقعی است .وقتی از این ذهنیت خارج شدیم ،واقعیت سیال را می بینیم . واقعیت رقصان و متحرک که دم به دم نو می شود.زندگی شور می یابد و به تبع آن شر می رسد. اما نه شر اخلاقی بلکه شر تکوینی .